GOLDEN & LABRADOR RETRIEVER: KÖPEK PANSİYONU

27 Ağustos 2008 Çarşamba

KÖPEK PANSİYONU

TOBY 4 yaşında bir terrier.
ilk kez bizimle kalıyor.hatta onun ilk pansiyon denemesi bu:)sorun olacağını,toby nin üzüleceini düşünen ailesine , toby nin son derece sağlıklı ve iyi olduğunu iletmek isteriz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Gölgem

Bana beni terketmeyeceğine söz vermişti aldığım gün.O beni terketmedi, onu ben yolladım.Gölge bana boynunda kırmızı iğreti tasması, bir plastik su kabı ve iki incecik ödül çubuğuyla geldi.Bodrum dönüşü onu Lale den aldım, kirliydi, bacaklarında yaralar vardı.sanırım 3 aylıktı.kemalettin Tuğcu nun köpeği gibiydi.çiçek pasajından alınmış, 4 sahip değiştirmiş, çocukların elinde kalmış, anneleri tarafından geri yollanmıştı geldiği yere.vicdan azabı köpeğiydi:).golden retriever di cinsi ama sokak köpeğinden bile çirkindi.geldiği geceyi hiç unutamam, o gece bana söz verdi, beni terketmeyen tek canlı olacağına.hakikatende hiç ayrılmadı yanımdan.o yüzden gölgem oldu ismi.çok sakindi, özeldi, insan girmişti içine.sütü ve kuru ekmeği çok severdi.Muhakkak dokunmak isterdi,temas etmek isterdi. Gölgem hala dokunuyorum patilerine.Nerde olursan ol...Sahilde denize girerdik, küçükyalı da,herkes dostuydu, karlarda sularda çok anımız vardır.Balıkçıların ördeklerini az korkutmadın.beni de tabiii...Bu yıl subat ayında kaybettim gölgeyi, kaybetmedim yolladım.kusmalarla başladı, endeskopi yapıldı fakültede, ülser dendi.hep daha kötü oldu, halsizleşti, yürüyemez oldu.benle çiftliğe geldi, serumunu taktık, benle eve döndü.(hiç ayrılmadık tek tesellim bu hastılığına dair.)gölgem gibi.fakülteye götürdüm yeniden, biliyordum.o artık sadece bana verdiği söz için yanımda kalıyordu.yürüyemez olmuştu, gözümde fakülte koridorlarında sakin salınarak zoraki yürüyen hali kaldı.ameliyata aldık gölgeyi, midesi açıldı.traşını yaparken asistanlar ve veterineri hayran kaldı, o hep patisini uzatırdı.iğneyapsanızda, traş etsenizde, serum bağlasanızda...yeter ki dokunun.ameliyata girereken gözleri bende asılı kaldı.hala bana bakıyor yattığı sedyeden.gözleri boncuk boncuk kapkara ama çok hüzünlü...ben biliyordum.gölgem o ameliyattan bir daha hiç çıkmadı.uyuttuk onu.veda edemedim sana gölgem...edemeyeceğim.Hala bahçemde,evimde,yanımdasın.şimdi ben sana söz veriyorum...seni hiç terketmeyeceğim.