12 Temmuz 2008 Cumartesi

GÖLGE ' me




Bana beni terketmeyeceğine söz vermişti aldığım gün.O beni terketmedi, onu ben yolladım.Gölge bana boynunda kırmızı iğreti tasması, bir plastik su kabı veiki incecik çubuğuyla geldi.bodrum dönüşü onu lale den aldım, kirliydi, bacaklarında yaralar vardı.sanırım 3 aylıktı.kemalettin tuğcu nun köpeği gibiydi.çiçek pasajından alınmış, 4 sahip değiştirmiş, çocukların elinde kalmış, anneleri tarafından geri yollanmıştıgeldiği yere.vicdan azabı köpeğiydi.golden retriever di cinsi amasokak köpeğinden bile çirkindi.geldiği geceyi hiç unutmam, o gecebana söz verdi, beni terketmeyen tek canlı olacağına.hakikatendehiç ayrılmadı yanımdam.o yüzden gölgem oldu ismi.çok sakindi, özeldi, insan girmişti içine.sütü ve kuru ekmeği çokseverdi.muhakkak dokunmak isterdi, gölgem hala dokunuyorumpatilerine.nerde olursan ol.sahilde denize girerdi, küçükyalıdaherkes dostuydu, karlarda sularda çok anımız var.geçen ayın sonundakaybettim gölgeyi, kaybetmedim yolladım.kusmalarla başladı, endeskopi yapıldı fakültede, ülser dendi.hep daha kötü oldu, halsizleşti, yürüyemez oldu.benle çiftliğe geldi, serumunu taktık, benle eve döndü.gölgem gibi.fakülteye götürdüm yeniden, biliyordum.o artık sadece bana verdiği söz için yanımdakalıyordu.yürüyemez olmuştu, gözümdefakülte koridorlarında sakin salınarak zoraki yürüyen halikaldı.ameliyata aldık gölgeyi, midesi açıldı.traşını yaparkenasistanlar ve veteriner hayran kaldı, o hep patisini uzatırdı.iğneyapsanızda, traş etsenizde, serum bağlasanızda...yeter kidokunun.ameliyata girereken gözleri bende asılı kaldı.hala banabakıyor yattığı sedyeden.gözleri boncuk boncuk kapkara ama çokhüzünlü.biliyordum.gölgem o ameliyattan bir daha hiç çıkmadı.uyuttuk onu.veda edemedim sana gölgem...
edemeyeceğim.

Hiç yorum yok: